joostlangereverhaal50000woorden (PDF)




File information


Title: kneuzenwordenhuurmoordenaars

This PDF 1.3 document has been generated by Pages / Mac OS X 10.9.5 Quartz PDFContext, and has been sent on pdf-archive.com on 08/11/2015 at 20:28, from IP address 84.106.x.x. The current document download page has been viewed 663 times.
File size: 597.37 KB (79 pages).
Privacy: public file
















File preview


Don’t fuck met Jimmy Muller!

!
door Joost !
!
Hoofdstuk 1!
!

Die hufters moeten met hun smerige poten van mijn supermarktje blijven. Bedrijfsleider Alwin,
gluurt door het spiegelende raam de winkel in. Hij bestudeert de gezichten van de klanten, en
soms ook van het personeel. Met dertig jaar ervaring heeft hij niet veel nodig om de boefjes te
herkennen. De schuifdeuren openen. Daar komt er eentje, denkt hij.!

!

Rex stapt de winkel binnen. Hij heeft met zijn vrienden afgesproken in het park. Maar het kan niet
gezellig worden als hij niet iets lekkers meeneemt.!
Hij loopt door de poortjes de groenteafdeling op, en loert naar een van de kassameisjes verderop.
Het is een mollige, haar grote liefdesbulten duwen het gestikte logo op het verwassen
winkeluniform naar buiten. Bij haar gaat hij zo afrekenen.!
Hij zoekt tussen de schappen. Woensdagavond, net voor sluitingstijd, er is bijna niemand behalve
de vakkenvullers met vet haar en jeugdpuisten.!
Bij de dranken stopt Rex. Zonder dat hij kijkt of iemand hem in de gaten houdt, duwt hij precies
drie sixpacks van een duur bier; drie flessen jenever, een fles kokoslikeur en een pak ijsthee in zijn
rugzak. Bij de chips afdeling stopt hij er zoute sticks, wokkels en pittige kroepoek bij. Hij loopt
richting de kassa. Onderweg grist hij bij de snoepafdeling een klein reepje witte chocolade uit het
schap.!
Hij legt het reepje op de lopende band neer. De lopende band zoemt en de reep glijdt naar het
kassameisje met de tieten. Ze glimlacht verwelkomend.!
!
„Goedenavond.” zegt ze. Hij kijkt haar in de ogen. Hij weet niet precies hoe het werkt, maar
zoals sommige mensen hun oren kunnen bewegen zo kan hij zijn pupillen bewegen. Hij
concentreert zich op de spiertjes en zijn pupillen groeien. Ze kijkt hem terloops aan en blijft
gehypnotiseerd kijken in de zwarte gaten die het blauw van zijn ogen opslokken.!
Ze krijgt vlekken in haar nek. Als een stoplicht verspringen haar wangen tot rood. Ze wend haar
blik af en richt zich op haar handen, alsof ze concentratie nodig heeft voor iedere beweging. Met
trillende handen pakt ze het reepje, haalt het over de streepjescode lezer en bliept het af. !
!
„Dat is dan negenentachtig cent.” zucht ze.!
!
„Goedenavond.” zegt hij. Hij haalt geld uit zijn portemonnee. Een Spaans muntje van vijftig
cent, en een Duitse en een Nederlandse van twintig cent. Hij legt het in haar uitgestoken hand. Ze
telt het.!
!
„Helemaal goed.” zegt ze, ze schuift de geldla open en legt de muntjes erin.!
!
„Wilt u het bonnetje?” vraagt ze.!
Nonchalant schud hij zijn hoofd.!
!
„Dan wens ik u een fijne avond.” zegt ze.!
!
„Het zelfde. Fijne avond.’ zegt hij.!
Hij pakt het reepje en kijkt haar aan. Ze ontwijkt zijn blik en kijkt bestuderend naar een
promotiebord naast de kassa die ze al dagen heeft gezien. Hij draait zich om en loopt naar de
uitgang. De deur naast de spiegel gaat open. Een nors kijkende man in pak stapt naar buiten. Als
een goed gemikte raket onderschept hij Rex.!
!
„Zou u de inhoud van uw rugtas misschien even kunnen laten zien, meneer?” vraagt hij, zo
vloeiend dat het ingestudeerd lijkt.!
!
„Wat je wil.” zegt Rex.!
Hij haalt de rugtas van zijn rug en opent het. De bedrijfsleider kijkt naar binnen.!
!
„Je begrijpt nu wel dat ik de politie ga bellen, hè.”!
!
„Waarom?” vraagt Rex.!
!
„Wat ben je toch een achterlijke gladiool.”!
!
„Ik heb hier voor betaald.” Rex begint de tas te legen. Hij pakt de chips, de ijsthee, de
flessen en de blikjes en legt ze aan de kant. Hij graait in de lege tas. Hij grijnst als hij het te pakken
heeft. Uit de tas tilt hij een kassabon en duwt het in de handen van de bedrijfsleider.!

1

Op de kassabon staat precies wat Rex aan artikelen uit de tas heeft gehaald.!

!

!
„Oh…ja…dat eh…dat eh…dan moet ik ook gewoon maar een grote meneer zijn en mijn
excuses aanbieden.” Hij steekt zijn hand uit naar Rex. Dan ziet hij de datum op de kassabon. De
bon is drie jaar eerder uitgeprint in een andere filiaal.!
!
„Wacht eens even jij. Deze bon is drie jaar oud.”!
!
„Ja.” zegt Rex. „Mag niemand drie jaar lang met spullen in zijn tas rondlopen?”!
De bedrijfsleider staart een halve minuut naar de grond, al kauwende op zijn onderlip, Hij ademt
een aantal keren diep in, hopend dat het hem kalmeert. Met de extra zuurstof lijkt het alsof zijn
woede nog harder brandt.!
!
„Ophoepelen. Ik wil je hier niet meer zien in deze winkel, begrepen?” schreeuwt hij.!
!
„Oké.” zegt Rex. Hij stopt de spullen terug in de rugtas en loopt weg. Bij de schuifdeur
draait hij zich om.!
!
„Hé, mag ik mijn bonnetje nog terug?”!
De bedrijfsleider verfrommelt de kassabon, steekt het in zijn mond, kauwt erop en slikt het weg.!
Rex ziet hoe het kassameisje nerveus lacht. Hij grijnst scheef, draait zich weer om en stapt naar
buiten.!

!

!
„Daar is die mooiboy.” Donald glimlacht als Rex door het gras aan komt lopen. Rex ontwijkt
de hondendrollen in het gras. Naast een speeltuintje, onder het licht van een lantaarnpaal vol
spinnenrag, staat een picknicktafel. De maten van Rex zitten op een rijtje op de rand van de tafel.
Donald en Ronald, een eeneiige tweeling, ze lijken niet op elkaar. Naast hen zit Ferrie, de
uitstraling van een valse chihuahua, hij is klein maar herinner hem er niet aan. In zijn handen houdt
hij een grote joint. Hij neemt er een trek van. Hij kijkt alsof hij elk moment een geweer uit zijn zak
kan trekken en mensen overhoop schiet.!
!
„Hé, homo’s.” zegt Rex, hij kauwt het laatste stukje van zijn reep weg. Hij gaat naast ze
zitten en leegt zijn tas. Hij deelt de drank en het eten uit. Koolzuur sist en chipszakken kraken.!
!
„Met de complimenten van de kruidenier.” Het zet een blikje aan zijn mond. Een klok en
een slok, het blikje is leeg. Hij veegt zijn mondhoeken schoon met zijn mouw. „Goed dat er zulke
vrijgevige mensen in de wereld zijn. Je had zijn gezicht moeten zien, ouwe.”!
!
„Die supermarkten zijn toch allemaal afzetters.” zegt Donald. „Ze kunnen wel paar biertjes
missen.”!
!
„Ik werkte daar ooit, je wordt fokking onderbetaald daar.” zegt Ronald.!
Rex trekt een zak chips open. Hij stopt een hand chips in zijn mond.!
!
„Er was ook zo’n chick achter de kassa. Haar ogen vroegen om mijn liefde, ze durfde het
alleen niet toe te geven.”!
Donald en Ronald proesten. Ferrie’s ogen vernauwen tot spleetjes.!
!
„Ik zweet het je, ouwe. Ik herkende die blik. Vrouwen houden van mijn slimheid.”!
Ferrie sist spottend.!
!
„Stoer hoor Rex. Je haalt dat trucje met die kassabon nu al, zolang ik je ken, al uit.”!
!
„Dus?”!
!
„Man, je hebt het gewoon bij je broer afgekeken.”!
Rex haalt zijn schouders op.!
!
„Wat is met jou?” vraagt Rex.!
!
„Man, je bent altijd de gangster aan het uithangen, ouwe. Maar je bent helemaal geen
gangster.”!
!
„Waarom ben je zo boos? Gast, je krijgt elke keer gratis spullen van me en alles.”!
!
„Ik ben het gewoon zat met zo’n gare nepgangster om te gaan. Bewijs maar eens hoe stoer
je echt bent.”!
!
„Oké.” zegt Rex. „Wat moet ik doen?”!
Ferrie haalt zijn schouders op. Zwijgend drinken ze verder.!

!

Langs de speeltuin rijdt een grote oude BWM, de oranje lak moet de roest maskeren. De motor
zoeft in een te lage versnelling, de versnellingsbak kraakt als het weigert in een hogere versnelling
te gaan. De bestuurder heeft een zonnebril op. Door het open raampje leunt zijn arm naar buiten,
zijn vingers houden een sigaar vast. Het brandende puntje trekt een spoor van vonkjes in de nacht.!

2

!
„Hé, daar gaat Jimmy Muller.” grinnikt Ronald.!
!
„Wie is dat?” vraagt Rex.!
!
„Een nepgangster als jij, alleen nog dommer.” zegt Ferrie. Ze negeren hem.!
!
„Zijn grote broer Fred M. is een zware jongen.” zegt Ronald. „Drugsdealen, prostitutie,
afpersingen. Maar Jimmy is slechts een kruimeldiefje die tegen hem opkijkt. Hij handelt een beetje
in wiet, maar echt een zware jongen, no way. Mijn oom woont tegenover hem, zijn broer Fred moet
hem steeds weer uit penarie komen halen als de politie weer voor de deur staat nadat hij
buurtkinderen heeft afgerost. Staat Jimmy daar, letterlijk, huilend in de deuropening. Ja, het is
triest…maar grappig. ” Ronald lacht, de anderen lachen mee.!
!
„Ken je die ranzige shoarma tent in de Pepersteeg?” vraagt hij. De anderen schudden hun
hoofd. „Zijn inkomen komt zogenaamd van die shoarma tent. Maar er komt nooit iemand.”!
!
„Heeft hij geld?” vraagt Rex.!
!
„Geen idee, ouwe. Maar er schijnen wel gasten regelmatig wiet bij hem te halen, dus ja…”!
!
„Ik heb een ideetje. Willen jullie zien hoe stoer ik ben?” vraagt Rex, hij kijkt Ferrie
nadrukkelijk aan.!

!

Ze wandelen naar het centrum van de stad. In een steeg vol bouwvallige gebouwen staat de
oranje BMW op de stoep van de shoarmatent. De kozijnen zijn geverfd in een kleur die al jaren uit
de mode is, onder de afbladderende verf openbaart zich een kleur die nóg langer uit de mode is.
Achter de vieze ramen is een verkreukelt uitgeprint blaadje geplakt. ‚Shoarma Jimmy’ staat erop in
een lullig lettertype. Naast de deur hangt een prijslijst. Het papier is aangevreten door zilvervisjes
en alle prijzen staan nog aangegeven in guldens.!
!
„Wat wil je doen, kerel?” vraagt Ferrie.!
!
„Stoer.” zegt Rex.!
Hij duwt de deur een stukje open. Een poeperige sigarenlucht ontsnapt.!

!

!
„Je denkt dat je can fucken with me? He, je denkt dat je zomaar op mijn auto kunt shitten?
Well, think again, motherfucka.” horen ze door de open deur. Als Rex de deur voorbij een bepaald
punt duwt klinkt een belletje. De stem zwijgt.!
!
„Is daar iemand?” galmt Rex.!
Een menigte van glazen oogjes van opgezette honden en katten langs de muren staart de jongens
aan. Boven de donkerbruine lambrisering hangt een plankt met miniatuur auto’s en overwoekerde
bonsai-boompjes. Vuilniszakken liggen in een hoek opgestapeld. Op de toonbank staat een in
elkaar gelijmd skelet van een grote vogel, het lijkt een meeuw. Er brandt een lichtje achter de
toonbank, in een nis die lijkt op een open bezemkast. !
Jimmy Muller steekt zijn kop uit de bezemkast.!
!
„Boys, kan ik jullie helpen?” vraagt hij. Hij laat iets uit zijn handen vallen, een
binnenstebuiten getrokken meeuw. Hij stapt achter de toonbank vandaan. Onder een jasje met
schoudervullingen draagt hij een T-Shirt. Het is te klein, op de gespannen stof staat een plaatje
van Tony Montana in de film Scarface.!
!
„We willen zaken doen.” zegt Rex met een grijnsje.!
Jimmy loopt deinend achter de toonbank vandaan, met ingebeeld brede schouders. Hij pakt een
stoel bij een tafeltje, en gaat er onderuitgezakt op zitten. De kolf van een zwart pistool, dat uit zijn
broekrand steekt, prikt in zijn gezwollen buik. Theatraal trekt hij het uit zijn broek en legt het
overdreven langzaam op tafel. Rex ziet dat de zwarte verf van de kolf afbladdert en doorzichtige
oranje onthuld.!
!
„Zaken?” vraagt Jimmy. „Wat voor zaken had je in gedachten?”!
Nonchalant gaat Rex op de tafel zitten, naast Jimmy. Van dichtbij herkent hij een dopje in de kolf
van het pistool, zodat het water er niet uit kan lopen.!
!
„Wij houden je al een tijdje in de gaten, Jimmy, en wij zien een man met potentie.” Rex
buigt voorruit, pakt een sigaar uit het borstzakje van Jimmy en steekt het in zijn mond.! !
!
‚Heb je een vuurtje?”!
Jimmy pakt een aansteker uit zijn zak en houd een vuurtje bij de sigaar. Met een paar haaltjes
brand het puntje.!

3

!
„Je bent een toffe jongen, Jimmy. Maar er staan zoveel…” hij pauzeert en neemt een haal
van de sigaar. Hij vervolgt met een grijns. „mensen…in de weg, om jouw potentieel te ontplooien.
Wij willen je daarbij helpen.”!
Jimmy probeert een glundering in te houden.!
!
„Wie zegt er dat ik hulp nodig heb?”!
!
„We zien je hier altijd rondrijden en weet je wie wij dan zien?”!
Jimmy vouwt zijn armen over elkaar. Hij zet een verveelde uitdrukking op zijn gezicht.!
!
„Nou?”!vraagt hij.!
!
„Een man van de wereld. Een man met uitstraling. Iemand die weet hoe je zaakjes regelt.”!
Jimmy kan een brede glundering niet onderdrukken. Zijn mondhoeken scheuren haast uit.!
!
„Maar wat jouw onderscheid van de gasten die in de krant komen,” zegt Rex, „van die
gasten die met geld smijten; in Ferrari’s rijden; de lekkerste chicks altijd hebben; is dat je niet de
juiste mensen kent. Je moet de juiste mensen kennen om ergens te komen. Wij zijn de juiste
mensen.”!
!
„Dus, wat wil je doen, boy?”!
!
„Wij kunnen mensen laten verdwijnen, en jij kunt hun plaats innemen. Wij lijken wel wat
jong, maar zijn enthousiast en goedkoop. Wie wil je dood?”!
Jimmy staat op. Vanachter de toonbank pakt hij een tijdschrift. Hij geeft het aan Rex en wijst naar
de kaft.!
Het is een mannentijdschift met een collage van sensationele koppen en een halfnaakte vrouw op
de kaft. Jimmy wijst naar een kop in de linkerhoek beneden. ‚WIE VEROORDEELT DE
PEPERNOOT?´ staat er. Op een begeleidend plaatje staat een tamelijk lelijke man met een
typische neus en een grote bruine moedervlek op zijn voorhoofd, net een pepernoot. Charlton
Middelburg, een van de zwaarste jongens in Nederland.!
!
„Geen probleem.” zegt Rex.!
Langzaam pakt Jimmy zijn portemonnee. Zijn handen trillen van opwinding. Een stapel biljetten
puilt uit.!
!
„Hoeveel?” vraagt hij met de nonchalance van iemand die dagelijks met zoveel geld
omgaat.!
!
„Tienduizend euro en een aanbetaling van vijfduizend.”!
Jimmy haalt de biljetten uit de portemonnee en telt ze.!
!
„Mag ik ook telebankieren?” grapt Jimmy.!
Rex lacht en steekt de bundel biljetten in zijn zak.. De anderen lachen mee.!
!
„Wil je ze niet tellen?” vraagt Jimmy.!
!
„Ik geloof je.”!
Rex loopt naar de deur, de anderen volgen hem. Jimmy gaat wijdbeens op een stoel zitten. Breed
hangt hij zijn arm op de tafel en aait het pistool. Hij steekt een sigaar aan.!
!
„Je ziet het wel op het nieuws. Fijne avond!” zegt Rex.!
Jimmy neemt een trek van de sigaar en blaast de rook uit. Hij verzit zich zodat de rookwalm
precies door een dramatische bundel licht zweeft, de ruimte is net het decor van een gangsterfilm.
Hij glundert kijkt hij Rex en de anderen na.!
Ze stappen naar buiten. Rex trekt de deur achter zich dicht.!

!

Met ingehouden lach lopen ze naar het einde van de steeg en slaan de hoek om. Daar houden ze
het niet langer in. Met de slappe lach zakken ze door de knieën. Voorbijgangers kijken verward om
zich heen, of ze iets gemist hebben.!
!
„In het begin schrok ik mij de tering, ouwe. Wat was je van plan.” zegt Ferrie. „Maar shit,
wat een dwaas. Die gast is zo ongelofelijk dom. Zo iemand vraagt er gewoon om. Jij bent stoer,
ouwe.”!
!
„Pik, ik durfde niets te zeggen.” zegt Ronald.!
!
„Ik weet niet of kan slapen vannacht.” grinnikt Donald.!
Rex pakt de stapel biljetten uit zijn zak en houdt ze in omhoog.!
!
„Wat ga je daar mee doen?” vraagt Donald.!
!
„Wij gaan op vakantie.” zegt Rex.!

4

Hun monden vallen open en ogen worden groot. Ze willen Rex bijna bespringen, maar doen dat
niet omdat ze niet willen dat mensen denken dat ze homo zijn. Ronalds enthousiasme stopt als hij
de maar in het verhaal bedenkt.!
!
„Wat als zijn broer zich ermee bemoeit? Fred M. schijnt een stoute jongen te zijn.” !
De lach op het gezicht van Donald en Ferrie zakt weg.!
!
„Jahoor, je kan die Jimmy alles wijs maken. Hij komt er nooit achter wie wij zijn.” zegt Rex.
Ze lachen.!

!
Hoofdstuk 2!
!

De volgende dag reizen ze per trein naar Schiphol. Met hun koffers lopen ze de centrale hal in en
kijken omhoog naar de elektronische borden met bestemmingen.!
De jongens discusseren over waar ze heen gaan. Maar ieder wil ergens anders heen.!
!
Ferrie roept dat hij naar Thailand wil. Hij spuugt het in ieders in gezicht. Hij verteld altijd dat
je daar „chicks kan neuken voor één Euro”, en dat is hij van plan. Hij heeft stiekem een
romantische droom, dat hij zijn internet liefde Boonsri tegen komt, alsof het is voorbestemd.
Boonsri is een webcam meisje uit Bangkok. Hoewel ze haar geld verdient door haar kleren uit te
trekken voor ieder die betaald, voelt Ferrie dat hij een beetje speciaal is. Ze noemt hem altijd bij
een koosnaampje en dat maakt hem week. Maar hij weet niet dat het ‚lelijkerd´ betekend in Thais.!
!
Rex zegt dat hij naar Suriname wil. Voor de praktische redenen dat je daar Nederlands kan
praten en hij op negerinnen valt.!
!
Donald en Ronald zeggen dat ze naar een badplaats in Spanje willen. Ze zijn beiden een
beetje bang om naar te exotische bestemmingen te gaan. Ze zijn al eens eerder in Lloret de Mar
geweest, ze weten hoe het daar is. In een plaats als dat kun je Nederlands praten; de vrouwen zijn
er Nederlands; en je kunt Nederlandse kroketten eten. Ze willen niet naar een land waar je
vogelspinnen in je badkuip aantreft.!
!
„We gaan naar Paramaribo,” zegt Rex, „want ik betaal.”!
!
„Als je daar heen gaat, ouwe, dan moet je alleen.” zegt Ferrie. „We gaan gewoon lekker
naar Bangkok. Bangkok is een beetje het Lloret de Mar van Thailand. Lekker feesten, lekkere
chicks, en lekker eten.”!
Ze denken na over Thailand. Bangkok klinkt als een redelijke bestemming. Maar Donald en Ronald
hebben het gevoel iets te missen. !
!
„Hebben ze…” mompelt Donald, „ook kroketten in Bangkok?”!
Je kunt kroketten eten in Spanje en Paramaribo, helaas hebben ze alleen gefrituurde miljoenpoot
in Bangkok. Dus ze daar kunnen ze niet geen. Zelfs Ferrie geeft voor toe dat kroketten onmisbaar
zijn.!
Rex pakt een wereldkaart uit zijn tas en wijst naar Ferrie.!
!
„Jij gaat je ogen dicht doen. En dan wijs je willekeurig een plaats aan op de kaart en daar
gaan we heen.”!
!
„Wat als ik midden in Afrika aanwijs?” vraagt Ferrie.!
!
„Dan gaan we daar naartoe.”!
Rex houdt de kaart voor Ferrie. Ferrie sluit zijn ogen en houdt zijn hand met een uitgestoken
vingertje op. Rex kijkt over de rand van de kaart en probeert de kaart te sturen zodat Ferrie’s
vinger op Zuid-Amerika land. Hij ziet niet dat Ferrie tussen zijn wimpers doorkijkt en mikt op
Bangkok. De vinger van Ferrie schiet naar Zuidoost-Azië. Op het laatste moment trekt Rex de
kaart dertig centimeter opzij. Ferrie beweegt zijn vinger mee. Hij kan het niet helpen dat zijn vinger
in Centraal-Azië prikt, net onder de grens van Rusland.!
!
„Wat wees je aan?” vraagt Rex.!
!
„Hier.” zegt Ferrie, hij verschuift snel zijn vinger naar Thailand.!
!
„Niet liegen.” Rex pakt de vinger van Ferrie en verschuift het naar de originele plaats. Hij
draait de kaart om en bekijkt de bestemming.!
!
„Turkmenistan. Daar gaan we naartoe.”!
Met pruillippen volgen ze Rex naar de vliegticketbalie. De grondstewardess glimlacht
verwelkomend.!
!
„Kan ik u ergens mee helpen?” vraagt ze.!

5

Rex leunt voorover op de balie en opent zijn mond om te spreken, er komt niets uit. Hij blijft even
staan met zijn mond open.!
!
„Meneer?”!
!
„Ik wil vier vliegtickets naar Lloret de Mar.” zegt hij.!
!
„U wilt naar het vliegveld van Barcelona?” vraagt ze.!
Hij knikt. Ze zoekt in de computer.!
!
„Wat een geluk. Er zijn nog vier plaatsen vrij op de komende vlucht. Zal ik die doen?”!
Ze draaien zich om en kijken naar het elektronische bord waar vluchttijden op zijn aangegeven. De
volgende vlucht naar Barcelona gaat over vier uur.!
Rex knikt. Met een paar klikken van een muis en getyp op een toetsenbord krijgen ze tickets. Rex
pakt de bundel briefgeld en legt ze op de balie. Ze tilt op haar wenkbrauw even op van verbazing,
maar ze doet of het normaal is zo te betalen.!
!
„Lloret de Mar?” vraagt Ferrie terwijl ze richting de douane lopen.!
!
„Ik dacht, die vlucht moet betaald worden, maar we moeten ook nog geld over houden om
te feesten.”!

!

Ze gaan langs de douane. In de vertrekhal moeten ze nog ruim drie uur wachten voor ze in mogen
stappen. Ze struinen langs de vele winkeltjes daar, ze kopen niets. Ze lopen door tot ze bij de gate
komen. Donald en Ronald besluiten te wachten. Ze gaan zitten bij de ramen die uitkijken naar de
vliegtuigen die buiten geparkeerd staan. Rex en Ferrie dumpen hun bagage bij ze en gaan de
toiletten opzoeken.!
Ze vinden een wc op de eerste verdieping. Rex moet ook poepen, dus Ferrie staat al snel buiten.
Vanaf een verhoging kijkt Ferrie uit over de vertrekhal en naar de mensen beneden die voorbij
lopen. Mensen op weg naar hun vakantie, groepjes stewardessen, piloten, personeel van de
eettenten en vele anderen. Tussen de mensen valt één persoon op. Een groep jonge vrouwen
loopt voorbij en sleept koffers achter zich aan. Als Ferrie naar haar als een ekster dat iets ziet
glimmen. Ze heeft een zwarte bos krullen; haar roze jurkje staat bol door de grote borsten. Ze lacht
om iets dat haar vriendinnen zeggen. Ferrie voelt zijn knieën slap worden van die lach. Hij volgt
haar met zijn ogen tot ze in de verte om de hoek verdwijnt.!
Rex komt de toiletten uit. Hij zucht bevrijdt.!
!
„Let’s go.” zegt Ferrie.!
Zonder iets te zeggen kiest Ferrie dezelfde richting in de vertrekhal als zij. Ze lopen een groot stuk
verder maar Ferrie kan haar nergens zien.!
!
„Ik heb dorst. Wil je ook?” zegt Rex.!
Ferrie schud zijn hoofd.!
Ze stappen een supermarktje in. Het assortiment lijkt vooral gericht op toeristen, er zijn
stroopwafels in luxe blikken, Edammer kaasjes en made-in-china windmolens van Delftsblauw
porselein. Met een blikje energiedrank, die in de normale supermarkt veel goedkoper is, komen ze
naar buiten.!
Ze lopen door tot het einde van de vertrekhal. Daar is weer een supermarktje. Ferrie’s blik glijdt
eens langs de ingang. Hij ziet een flap van een roze jurkje achter een stelling verdwijnen.!
!
„Ik heb dorst, ouwe.” zegt Ferrie.!
Ze gaan naar binnen. Ferrie loopt de stellingen langs. Hij kan nergens de eigenares van het roze
jurkje vinden.!
Hij pakt een blikje energiedrank. Als ze bij de kassa komen ziet Ferrie een zwarte bos krullen en
een roze jurkje van de winkel vandaan lopen. Zijn hart ratelt in zijn borstkas. Hij wil naar haar toe,
maar er staan nog meerdere mensen voor hem in de rij. De man achter de kassa rekent af alsof hij
bang is zijn hart teveel te belasten. Ferrie knijpt van nervositeit ritmisch in het blikje.!
!
Een winkelmedewerker loopt langs met een zoevende schrobmachine, het laat een nat
spoor over de grond achter als een slak. Een van de borstels komt net langs de schoen van Rex.
Terwijl het rondjes draait trekt het een stukje schoenveter mee. De machine slurpt de schoenveter
als een spaghettisliert op. Met een knal stopt de machine met zoeven. De medewerker kijkt naast
de machine. Rex zit met zijn been tegen de zijkant vast, hij trekt maar er komt geen beweging in.!
Ferrie rekent af. Hij wil rennen, achter de vrouw aan.!
!
„Wacht effe, pik, ik zit vast.” roept Rex.!

6

Ge-ergert wacht Ferrie bij de ingang van de winkel. In de verte ziet hij haar om een hoek
verdwijnen De medewerker probeert Rex te bevrijden. Hij trekt aan de veter, opent de kappen van
de machine. De veter heeft zich als een boomwortel vast genesteld. De medewerker krabt aan zijn
hoofd.!
!
„Jeetje, ik denk dat ik een monteur moet halen.” zegt de medewerker.!
!
„Knip die veter gewoon door.” roept Ferrie.!
!
„Weet je hoeveel deze schoenen gekost hebben?” zegt Rex.!
!
„Het is maar een veter, ouwe.’!
Na een half uur komt een monteur, en na nóg een half uur kan Rex zijn been lostrekken. De veter
komt vuil en verfrommelt uit de machine. Gehaast loopt Ferrie van de winkel af, Rex moet hem met
grote stappen bijhouden.!
!
„Rustig aan, we hebben nog minstens een uur voor het vliegtuig gaat.” roept hij. Ferrie
stroopt de vertrekhallen af. Hij wil kijken bij alle winkels, bij de wc’s, de restaurantjes en alle gates
af. Nergens kan hij haar nog zien. Ze komen weer bij het einde van de hal aan.!
!
„Nog een rondje?” vraagt Ferrie.!
!
„Ik heb het wel gezien.” zegt Rex.!
Ze zoeken Donald en Ronald op en gaan naast ze zitten. Vanaf het bankje speurt Ferrie als een
waakzame hond de voorbijkomende menigte af.!

!

Na een uur is het tijd om aan boord te gaan. Ze staan in de rij voor een stewardess die de
instapkaarten en identificatie controleert.!
Baby’s klinken die trommelvlies scheurend huilen. Mensen om hen heen kijken verschrikt op. Rex
pakt grijnzend zijn telefoon uit zijn broekzak, de baby’s gillen luider. Hij kijkt naar het scherm, een
onbekend nummer. Hij neemt op, de baby’s zwijgen.!
!
„Ja?”!
!
„Yo Rexy, it’s me.” zegt een bekende stem, op de achtergrond schuurt een kapotte
versnellingsbak.!
!
„Wie is dit?”!
!
„Jimmy Muller, Rexy, wie anders?”!
!
„Yo Jimmy, hoe kom je aan mijn nummer?” zegt Rex opgewekt, zijn gezicht staat niet
opgewekt.!
Ferrie, Donald en Ronald kijken Rex fronsend aan.!
!
„Connections, weet je.” Jimmy schraapt zijn keel. „Hé, wanneer gaan jullie dat klusje nou
doen? Want ik ga even een nieuwe bak kopen voor als die Middelburg koud is en ik mijn entree
maak, you know. Ik moet straks wel een beetje in stijl rijden om serieus genomen te worden, weet
je. De hele wereld is just lookin at ya, een auto is een image. Dus, ik moet even weten voor
wanneer ik hem bestellen moet, boys.”!
!
„We zijn er druk mee bezig, Jimmy, heb geduld.”!
!
„Ja, sorry ik ben een beetje ongeduldig, weet ik.” Jimmy kucht. „Hé, denk je dat het beter is
om een BMW of een Lexus te kopen? Het zijn beide luxe wagens, maar de BMW heeft toch meer
dat Duitse kwalitatieve…alsof men weet dat ik een fijnproever ben van auto’s, weet je. Maar die
Japanse Lexus, dan denken mensen toch zo van dat ik maatjes ben met de Yakuza, de Japanse
Maffia. Ik wil ook zo’n tattoo op mijn arm, you know, van een leeuw, want dat is echt wat mij
definieert, weet je.!
!
„Ja…euhm…Jimmy…euhm…?” zegt Rex. Maar Jimmy gaat zonder te luisteren verder.!
!
„I mean like, ik heb al een tattoo van engelenvleugels op mijn rug. ´Cause you know, ik ben
misschien een zware jongen, diep van binnen ben ik toch eigenlijk een engel, send by God, you
know. Ik doe stoute dingen maar eigenlijk ben ik…euhm…een soort Robin Hood figuur, weet je. Ik
bedoel, het is niet dat ik struikrover ben en boog kan schieten…of dat ik van de rijken steel en mijn
geld aan de armen weggeef. Its just, you know…ja dat ben ik…its a state of mind, baby.”!
!
„Jimmy, wij…euhm…” zegt Rex.!
!
„Hey, its all ´bout image, baby. Like they say in…”!
!
„Ik spreek je!” Rex hangt op. Het laatste wat Jimmy zegt, verdwijnt in het ophangen.!
Rex keert zich naar zijn vrienden.!
!
„Als hij belt, niet opnemen.” zegt hij.!
Hij laat Jimmy’s nummer zien aan de anderen. Ze zetten het in hun telefoons.!

7

!

Voorbij de stewardess stappen ze via de slurf het vliegtuig in. Door de stewardess begeleidt ze
naar hun plaatsen ergens in het midden. Omdat ze zo laat hun tickets gekocht hebben kan
niemand bij het raampje zitten. Nieuwsgierig bekijken ze de omgeving van hun stoel. Aan de
achterkant van de stoelen zitten folders met veiligheidinstructies en reclamefolders voor luxe
spullen. De beenruimte is net groot genoeg voor mensen zonder benen.!
Net als Ferrie zijn stoel probeert bij te stellen -de leuning kan niet ver genoeg naar achter, vindt hijloopt een groepje jonge vrouwen door het gangpad. De vrouw met de bos zwarte krullen volgt als
laatste in de rij. Als ze langsloopt schuurt een flap van de roze jurk langs de elleboog van Ferrie.
Hij kijkt haar aan, ze heeft een typische neus die hem bekend voor komt. Zij passeert zonder hem
te zien, ze let alleen op de stoelnummering.!
Ferrie draait zich om en staart haar na. De groep verdwijnt in het volgende compartiment achter de
wc’s, om de hoek. Daarna neemt hij een hap adem, want van de spanning ineens is hij vergeten te
ademen.!
Als het vliegtuig vol zit, stijgen ze op. Gedurende de vlucht kijken ze een film op het scherm aan
het einde van het pad. Ze hebben geen koptelefoontjes bij zich en moeten daarom twee uur lang
de ondertiteling lezen. Ferrie loert de hele vlucht naar de toiletten, maar ze gaat niet naar deze wc.!

!

Na een vlucht van een paar uur landen ze op het vliegveld van Barcelona. De mensen pakken hun
bagage en staan op om het vliegtuig te verlaten. De gangpaden vullen zich met mensen. Rex,
Donald en Ronald staan ook op. De verplichte polonaise sleurt ze richting de ingang, Ferrie blijft
zitten.!
!
„Kom je mee?” vraagt Rex.!
!
„Ik zit nog lekker.” zegt Ferrie terwijl hij zijn benen in een andere oncomfortabele houding
plaatst. Ferrie kijkt achterom, de bos zwarte krullen is niet in zicht.!
Het vliegtuig loopt leeg, hij ziet haar niet voorbij komen. Na een kwartier zit hij helemaal alleen
tussen lege stoelen met hier en daar een gebruikte verpakking of een vergeten tijdschrift.!
!
„Meneer, u kunt het vliegtuig verlaten.” zegt een stewardess die afval opruimt.!
Hij bijt op zijn lip en staat op. Hij pakt zijn bagage en loopt met de stewardess naar de uitgang. Net
voor hij de slurf in wil stappen draait hij zich om.!
!
„Ik ben nog wat vergeten.” zegt hij.!
Hij loopt het gangpad door, langs zijn compartiment, langs zijn stoel, langs de wc’s, het volgende
compartiment in. Het hele vliegtuig is verlaten, ze is weg, de vrouw van zijn leven. De
achteruitgang staat ook open en leidt in een andere slurf. Hij gaat er doorheen en komt in de
aankomsthal aan, waar zijn vrienden tegen een reling hangen.!
!
„Zat je lekker?” vraagt Rex.!
Ferrie grijnst en zwijgt.!

!
Hoofdstuk 3!
!

Als ze uit de schuifdeuren van het vliegveld stappen beginnen hun oksels al te druppelen. De lucht
trilt boven het asfalt. De enkele palmen langs de weg geven hun bleke huidjes nauwelijks
schaduw. Aan de horizon zien ze het on-Nederlandse reliëf van de roestbruine bergen rond de
stad.Ze kopen kaartjes voor de bus naar Lloret de Mar. Na een half uur wachten stappen ze in de
eerst volgende. !
De bus rijdt ze langs de heuvelige kust. Dankzij de airconditioning is het in de bus aangenaam. Ze
worden in hun zachte stoelen zachtjes gewiegd. De monotone lage brom van de motor
hypnotiseert ze. Hun ogen vallen dicht. !
Ze ontwaken als de motor sputtert en ze scherp naar rechts getrokken worden. Rex opent zijn
ogen. De bus rijdt van een rotonde af de hoofdstraat op van Lloret de Mar.!
Grote felgekleurde naamborden van hotels, nachtclubs en discotheken hangen aan de gevels.
Langs de stoepen patrouilleren verkopers die zich te goed willen doen aan de toeristen.
Opdringerige proppers. Handelaars met gouden kettingen, 10 euro per strekkende meter.
Verkopers met bosjes rozen voor de versierders zonder fantasie. En Rolexen, die zelfs eksters niet
voor echt aanzien.!

8

Ferrie speurt met wazige vlekken in zijn ogen de omgeving. Uit een souvenirwinkeltje komen een
zwarte bos krullen en een roze jurkje, ze heeft een fles water in haar handen. Hij volgt haar met
zijn blik, de bus rijdt verder en ze verdwijnt uit zicht. Hij vraagt zich af of zij het was, of iemand die
op haar lijkt.!
De bus slaat aan het einde af, de boulevard op langs het strand. Achter een rij palmbomen zonnen
mensen op het witte zand aan het blauwe water. Ergens halverwege stopt de bus bij een halte, ze
stappen uit.!
Tussen de pastelkleurige gebouwen langs de boulevard valt één gebouw op.!
HOTEL PRESTIGE staat op gevel in gouden letters, de balkons kijken uit over het strand.!
Net voor ze de marmeren treden voor de ingang willen opstappen, klinkt er een huilende baby in
de broekzak van Rex. Hij pakt zijn telefoon, een onbekend nummer, hij neemt op.!
!
„Yo Rexy, yo baby, alles lekker?” Op de achtergrond klinkt lounge muziek.!
!
„Hé, Jimmy. Ja, ouwe, alles lekker. Hoe bel je mij?” vraagt Rex. Geïrriteerd laat hij zijn
tanden zien aan zijn vrienden.!
!
„Is echt alles lekker? Je nam maar niet op, boy, ik dacht dat er iets mis was.”!
!
„Had je gebeld? Ik heb echt niets gehoord, ik snap het niet.”!
Donald, Ronald en Ferrie lachen ingehouden.!
!
„Misschien ligt het aan mijn eigen telefoon, het is wel vaker dat ik moeite heb mensen te
bereiken. Goed, waar ik voor bel. Ik had een ideetje gekregen. Ik dacht zo van als je de Pepernoot
koud maakt, kun je dan een soort herkenningsteken achterlaten? Net zoiets als de maffia die een
dode vis naar de familie stuurt van hun slachtoffer, dat hij sleept met de fishes enzo.”!
Rex bromt begrijpend.!
!
„Ik dacht aan zoiets als een sigaar ofzoiets. Want sigaren zijn echt mijn ding, weet je, dat is
mijn handelsmerk. Iedereen weet ik dat the man with the cigars ben, net als Pablo Escobar. Pablo
Escobar, de grootste Colombiaanse drugsbaron ooit, is een echt een groot voorbeeld voor mij
geweest, weet je. Bij iedere beslissing die ik neem, dan denk ik: Wat zou Pablo Escobar doen als
hij in deze situatie was? En ik geloof ook eigenlijk wel dat ik een reïncarnatie ben van hem. Onze
initialen zijn niet hetzelfde, mijn verjaardag is op 12 september en de zijne op 1 december, en ik
was al zestien toen hij overleed. Wat is het verband zul je denken, what’s the connection? Geen,
dat is het, maar dat is juist zo typisch aan hem: Hij deed altijd waar hij zelf zin in had, net als ik,
you know. Dus als mensen die sigaren zien, dan weten ze…don’t fuck with Jimmy Muller. Want hij
is in town. The new Pablo Escobar, baby.”!
!
„Ja.” zegt Rex, hij trekt een wenkbrauw op.!
!
„Oh, en weet je al wat meer over wanneer jullie het gaan doen?”!
!
„Geduld, Jimmy.”!
!
„Sorry, ik weet dat ik ongeduldig ben. Maar ik sta nu bij een Italiaanse kleermaker en die
man gaat wat mooie kleertjes voor mij maken. Straks moet ik wel een beetje stijlvol voor de dag
komen, weet je. En ik moet weten voor wanneer die kleren klaar moeten zijn, het kost allemaal tijd.
Je weet dat ik een zakenman ben, weet je, tijd is geld. Zal ik krijtstreep of navy blauw nemen? Al
Pacino als Tony Montana zag er goed uit in krijtstreep, en ik wil ook wel een beetje…”!
!
„Geduld Jimmy, laat ons, wij zijn professionals.” De laatste woorden van Jimmy verdwijnen
in het ophangen.!
!
„Als een onbekend nummer belt, niet opnemen.” zegt Rex.!

!

Ze huren twee appartementen naast elkaar op de bovenste verdieping. Donald en Ronald in de
ene, Rex en Ferrie in de andere. In de appartementen heeft ieder een eigen kamer met bed, want
mocht er gezelschap komen, dan willen ze privacy.!
Met de inhoud van de minibar liggen ze te zonnen op het balkon. Vanaf deze hoogte hebben ze
een perfect uitzicht op het strand.!
Rex en Ferrie gluren over de reling naar beneden. Rex hoopt topless negerinnen te zien op het
strand, Ferrie hoopt een bos zwarte krullen te zien. Helaas ziet Rex alleen een negerin met haar
kleren aan. Helaas voor Ferrie hoort de bos zwarte krullen bij de negerin.!
Ze drinken de helft van de minibars op. Aangeschoten gaat ze uit eten bij FREDJES KROKETJES
op de hoek, hoewel de eigenaar van de zaak geen Nederlands kan. Hij roept tegen elke
Nederlandse bezoeker dat Johan Cruijf op een bepaalde kruk bij het raam heeft gezeten. De zon
zakt in de zee, ze drinken de andere helft van de minibars op. !

9






Download joostlangereverhaal50000woorden



joostlangereverhaal50000woorden.pdf (PDF, 597.37 KB)


Download PDF







Share this file on social networks



     





Link to this page



Permanent link

Use the permanent link to the download page to share your document on Facebook, Twitter, LinkedIn, or directly with a contact by e-Mail, Messenger, Whatsapp, Line..




Short link

Use the short link to share your document on Twitter or by text message (SMS)




HTML Code

Copy the following HTML code to share your document on a Website or Blog




QR Code to this page


QR Code link to PDF file joostlangereverhaal50000woorden.pdf






This file has been shared publicly by a user of PDF Archive.
Document ID: 0000313535.
Report illicit content