TEST10 (PDF)




File information


This PDF 1.7 document has been generated by Adobe InDesign CC 13.0 (Windows) / Adobe PDF Library 15.0, and has been sent on pdf-archive.com on 15/03/2018 at 15:10, from IP address 195.35.x.x. The current document download page has been viewed 707 times.
File size: 2.89 MB (30 pages).
Privacy: public file
















File preview


SIRT REMEMBERS AND DEMANDS
een bundel van persoonlijke verhalen

i

Deze bundel is gepubliceerd op 15 maart 2018.
De verhalen in deze bundel zijn een
samenvoegsel van individueel gepubliceerde
stukken uit ede herdenkingsperiode van 2017.

Geschreven en uitgegeven door:
Commissie Sirt

De Armeense genocide, een zwart hoofdstuk in de geschiedenis
waar Armeniërs na zoveel jaar nog altijd met pijn in het hart naar
terug kijken. De ontkenning van de genocide is voor de Armeense
gemeenschap een onophoudend leed. In de strijd voor erkenning is
dan ook het herinneren van deze gebeurtenissen van groot belang,
zodat de verhalen van onze voorouders verteld blijven worden.
Ondanks dat de genocide zoveel jaar geleden plaatsvond, zijn
de effecten ervan nog duidelijk terug te zien in onze levens. In
deze bundel kun je alle verhalen lezen van jonge Armeniërs met
verschillende achtergronden, die hun familie verhalen delen
en vertellen wat de genocide vandaag de dag nog met hen doet.
Om deze verhalen niet te vergeten, hebben wij deze gebundeld.
Graag willen wij alle deelnemers van harte bedanken voor
het leveren van hun bijdrage, en daarmee de gevolgen van de
geschiedenis in hun dagelijkse leven hebben geïllustreerd.

We remember and demand
Commissie Sirt

INHOUDSOPGAVE

Trots & Verbinding
Eenheid
Frustration
Pijn
Onrecht
Stilte
Zij Aan Zij
Bloesem
Herinneringen
Behoud
Sterk
Kracht
God’s Genade
Terugkeer
Identiteit
Overwinning Uit Verlies
Staande Houden
Herontdekking
Gelijkenis
Voortzetting
Eenheid
Verdreven
Plicht

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23

TROTS & VERBINDING
Wij zijn Arax Apri en Eugenie Morad , nichtjes en geboren in Nederland. Onze moeders zijn zusjes geboren in Iran en onze beide vaders in Irak. Dit maakt ons zowel
Iraans-Armeens als Irakees-Armeens, en speelt al ons hele leven een rol in onze Armeense identiteit. Door onze achtergronden hebben wij te maken met een mix van
twee verschillende geschiedenissen, culturen en dialecten. Wij zijn dankbaar voor
het feit dat onze ouders en voorouders hun Armeense cultuur en identiteit hebben
kunnen behouden in Islamitische landen waar dit erg moeilijk was.
Wij zijn trots dat we de Armeense taal beheersen en kunnen doorgeven. Maar als
Armeniërs uit de diaspora moeten we niet opkijken van het feit dat er verschillen zijn
tussen Armeniërs afkomstig uit welk deel van de wereld dan ook. Juist moeten we
trots zijn dat wij, ieder op onze eigen manier, onze identiteit proberen te waarborgen en te blijven vechten voor de erkenning van de Armeense genocide.
We moeten geen aandacht schenken aan de aspecten die ons verschillend maken van elkaar. Het onderscheid dat wij tussen onszelf maken, werkt tegen ons. We
moeten juist de focus leggen op de toekomst en samenwerken voor het doel dat
ons allemaal verbindt. Zolang wij geen eenheid vormen, zullen wij nooit de erkenning waar wij voor vechten.

Arax Apri & Eugenie Morad
1

EENHEID

Mijn naam is Areg Gharabegi. Ik ben student bedrijfseconomie aan de Hogeschool
van Amsterdam. De Genocide is inmiddels bijna 102 jaar geleden, maar nog o zo
actueel. De huidige politieke situatie rondom de Genocide is mij een doorn in het
oog. Het heeft mij laten inzien, dat rechtvaardigheid helemaal niet vanzelfsprekend
is. Zelfs in de 21e eeuw kunnen mensen namelijk nog steeds de Armeense Genocide ontkennen. Hoe langer je erbij stilstaat hoe pijnlijker het wordt. Ik probeer mijzelf
te focussen op de toekomst, maar deze had er zo anders uitgezien als de Genocide
nooit was gebeurd.
Wat misschien nog pijnlijker is, is het feit dat wij Armeniërs onderscheid maken op
‘’soort Armeniër; Irakahay, Parskahay, Rusahay. Uiteindelijk eindigen al die namen
op hetzelfde woordje:’’Hay’’. Ik vind dat wij, Armeniërs, daar de nadruk op moeten
leggen. Met enkel een doelstelling om als eenheid gezien te worden, realiseer je
niks. Wij, Armeniërs, moeten ons een eenheid voelen.

Areg Gharabegi
2

FRUSTRATION

I didn’t realize it but I’m still walking that same march from country to country. Maybe this is the cause of this restlessness and insecurity, this feeling that there’s no
place I’d feel free. I’ve been shattered, my identity split in to three. Where do I
belong? Where I live, where I was born or the place my ancestors were forced to
flee? Generations of immigrants, foreigners and refugees. They say home is more
a feeling than it is a place to be, so maybe if I stop looking I’ll find it inside of me.
I wrote this poem two years ago, inspired by the Armenian genocide. It came to
me during the centennial of the Armenian genocide. I remember feeling such a
deep frustration that after so many years we still haven’t got our justice. The Armenian genocide has formed our people in tremendous ways. It has divided us,
spread us, but also bonded us. Our songs, our poems, our culture, they are filled
with the longing for home. And I feel that our fight for justice is our march to home.

Carin Garabetian
3






Download TEST10



TEST10.pdf (PDF, 2.89 MB)


Download PDF







Share this file on social networks



     





Link to this page



Permanent link

Use the permanent link to the download page to share your document on Facebook, Twitter, LinkedIn, or directly with a contact by e-Mail, Messenger, Whatsapp, Line..




Short link

Use the short link to share your document on Twitter or by text message (SMS)




HTML Code

Copy the following HTML code to share your document on a Website or Blog




QR Code to this page


QR Code link to PDF file TEST10.pdf






This file has been shared publicly by a user of PDF Archive.
Document ID: 0000745507.
Report illicit content