The Ashes We`ve Sat On Javad Saeedipour (PDF)

‫ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي ﮐﻪ ﺑﺮ آن ﻧﺸﺴﺘﻪاﯾﻢ‬
‫ﺟﻮاد ﺳﻌﯿﺪيﭘﻮر‬

‫ﻓﻬﺮﺳﺖ‬

‫ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي ﮐﻪ ﺑﺮ آن ﻧﺸﺴﺘﻪاﯾﻢ‬
‫_______________________________‬
‫ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي ﮐﻪ ﺑﺮ آن ﻧﺸﺴﺘﻪاﯾﻢ‬
‫ﺟﻮاد ﺳﻌﯿﺪيﭘﻮر‬
‫ﻃﺮحﻫﺎ و داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺧﯿﻠﯽﮐﻮﺗﺎه‬
‫)ﻧﺴﺨﻪ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ(‬

‫ﺗﺎرﯾﺦ اﻧﺘﺸﺎر‪ :‬ﻣﻬﺮ ‪1396‬‬
‫ﻋﮑﺲ روي ﺟﻠﺪ‪ :‬اﻣﯿﺮ زرﮔﺮان‬
‫وﺑﺴﺎﯾﺖ‪:‬‬
‫‪www.saeedipour.blogspot.com‬‬
‫‪www.Goodreads.com/Javad_Saeedipour‬‬
‫ﺗﻤﺎس ‪:‬‬
‫‪J.Saeedipour@Gmail.com‬‬
‫ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻨﻮط ﺑﻪ اﺟﺎزه از ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫_______________________________‬
‫در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﯾﻞ دارﯾﺪ وﺟﻬﯽ ﺑﺮاي ﮐﺘﺎب ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬از اﻃﻼﻋﺎت زﯾﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬
‫ﺷﻤﺎره ﮐﺎرت ﻋﺎﺑﺮ ﺑﺎﻧﮏ ﺗﺠﺎرت ﺑﻪ ﻧﺎم ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه‪:‬‬

‫‪64‬‬

‫‪...‬‬

‫‪7‬‬

‫ﺷﺎﺧﻪﻫﺎي درﺧﺖ ﺳﯿﺐ‬

‫اﻧﺠﺎموﻇﯿﻔﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻧﺠﺎموﻇﯿﻔﻪ‬

‫‪9‬‬

‫درﺑﺎره زﻧﯽ ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ‪...‬‬

‫‪11‬‬

‫‪...‬‬
‫ﻋﺒﻮر ﻣﻮﻗﺖ‬

‫‪66‬‬

‫رود ﮐﺜﯿﻒ ﻧﻮازﻧﺪه‬

‫‪12‬‬

‫ﺳﮓ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽﮐﺮد‬

‫‪69‬‬

‫ﺟﻬﺶ ژﻧﺘﯿﮑﯽ‬

‫‪14‬‬

‫ﺗﻮي ﺑﻐﻞ اﯾﻦ و آن‬

‫‪72‬‬

‫ﺗﻮپ‬

‫‪16‬‬

‫ﻣﯿﻨﯿﻤﺎل ﺑﻪ ﭼﻪ درد ﻣﯽﺧﻮرد؟‬

‫‪75‬‬

‫دﺳﺖ ﻫﻢ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﯾﻢ‬

‫‪18‬‬

‫ﺗﻤﺎم آن روزﻫﺎ و ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ‬

‫‪76‬‬

‫درسﻫﺎﯾﯽ درﺑﺎره ﺧﻮدﮐﺸﯽ‬

‫‪19‬‬

‫ﻗﺎبﻋﮑﺲ‬

‫‪78‬‬

‫اﻧﺒﺎري‬

‫‪20‬‬

‫ﺗﻠﻔﻦ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ‬

‫‪80‬‬

‫آﺷﻐﺎلﻫﺎي ﭘﺸﺖ ﺧﺮاﺑﻪ‬

‫‪21‬‬

‫ﮐﺮم ﺷﺐﺗﺎب‬

‫‪83‬‬

‫دور ﯾﮏ داﯾﺮه‬

‫‪23‬‬

‫ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﻨﮓ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺮاي روي ﻗﺒﺮ‬

‫‪84‬‬

‫ﻣﺮد ﮐﻨﺎر ﭘﻞ‬

‫‪25‬‬

‫آن ﺑﺎﻻ‪ ،‬ﺗﻮي آﺳﻤﺎن‬

‫‪87‬‬

‫ﺗﻪ آب‬

‫‪27‬‬

‫ﻣﺎه ﺗﻮي دﺳﺖﻫﺎي ﭘﻠﻨﮓ ﻣﺮده‬

‫‪90‬‬

‫ﮔﺮﯾﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺖ‬

‫‪29‬‬

‫ﭘﺮوﻧﺪهﻫﺎي ﻧﯿﻤﻪﺑﺎز‬

‫‪91‬‬

‫ﻣﺪرﺳﻪ ﻗﺪﯾﻤﯽ‬

‫‪33‬‬

‫ﻣﺮگ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ‬

‫‪98‬‬

‫ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎ‬

‫‪34‬‬

‫راه ﭼﻬﺎرم‪ ،‬ﺑﯿﺮاﻫﻪ‬

‫‪99‬‬

‫ﺗﺎﺑﻮت ﮔﻤﺸﺪه‬

‫‪35‬‬

‫ﯾﮏ دﻟﯿﻞ ﺑﺮاي رﻓﺘﻦ‬

‫‪101‬‬

‫ﯾﮏ روز ﺑﻠﻨﺪ دﯾﮕﺮ‬

‫‪36‬‬

‫ﻣﻮرﭼﻪ ﺑﺎلدار ﻫﻔﺘﻢ‬

‫‪102‬‬

‫‪65‬‬

‫ﻫﻤﺴﺎﯾﻪﻫﺎ داﺷﺘﻨﺪ از ﭘﻨﺠﺮه‪...‬‬

‫‪38‬‬

‫دﺳﺘﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم‬

‫‪105‬‬

‫ﺣﻖ اﻣﻀﺎ‬

‫‪41‬‬

‫راﻫﯽ ﺑﻪ ﺑﯿﺮون‬

‫‪106‬‬

‫ﯾﮏ ﻧﯿﻤﻪآدم‬

‫‪43‬‬

‫ﺧﻤﯿﺎزهﻫﺎي ﺟﻬﻨﻢ‬

‫‪107‬‬

‫آنﻫﺎ دارﻧﺪ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‬

‫‪45‬‬

‫ﯾﮏ ﻧﺦ ﺳﯿﮕﺎر ﺗﻮي ﺑﺎزداﺷﺘﮕﺎه‬

‫‪108‬‬

‫ﭼﺎهﻫﺎ‬

‫‪47‬‬

‫درﺧﺖ ﺳﺒﺰ ﮐﻨﺎر ﭼﺸﻤﻪ‬

‫‪111‬‬

‫ﻣﺮدن ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻮد‬

‫‪49‬‬

‫ﻓﯿﺘﯿﻠﻪﻫﺎي ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻓﺎﻧﻮس‬

‫‪112‬‬

‫ﭼﻠﻪﻧﺸﯿﻨﯽ‬

‫‪50‬‬

‫اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ اﺳﻢ ﻧﺪاﺷﺖ‬

‫‪116‬‬
‫‪117‬‬

‫ﭘﺎﯾﺎن ﺗﻤﺎم ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎ‬

‫‪52‬‬

‫ﻋﻠﻒﻫﺎي ﻫﺮز‬

‫ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺧﻮب اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ‬

‫‪55‬‬

‫ﺑﯿﺎﺑﺎن‬

‫‪119‬‬

‫ﯾﮏ ﺳﺎل و ﯾﮏ روز ﺑﻌﺪ‬

‫‪57‬‬

‫ﻣﺮدهﻫﺎي ﺑﯽﺻﻮرت‬

‫‪120‬‬

‫ﯾﮏ ﺳﻮءﺗﻔﺎﻫﻢ ﮐﻪ دارﯾﻢ ﺑﻪش…‬

‫‪62‬‬

‫ﺑﺪن ﻣﺸﺘﺮك‬

‫‪129‬‬

‫ﮐﻮﮐﻮ‬

‫‪130‬‬

‫ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺟﻠﻮي در‬

‫‪190‬‬

‫ﺑﺮاي دﺳﺖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ‪...‬‬

‫‪132‬‬

‫درﺧﺖ و دﺧﺘﺮﺑﭽﻪ‬

‫درﻣﺎن ﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﯾﮏ زﺧﻢ ﻋﻤﯿﻖﺗﺮ‬

‫‪192‬‬

‫‪194‬‬

‫ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮدن ﺑﻪ ﺷﺮط ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬

‫‪136‬‬

‫ﻣﺮده ﺑﻮدﯾﻢ ﺗﺎ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎن…‬

‫‪195‬‬

‫ﺷﺮوع ﭘﺴﺖ ﺑﻌﺪي‬

‫‪137‬‬

‫ﭼﻨﺎرﻫﺎي ﮐﻨﺎر دﯾﻮار‬

‫‪197‬‬

‫ﻧﻮﺑﺖ وام‬

‫‪138‬‬

‫ﯾﺎدﮔﺎري‬

‫‪201‬‬

‫ﺻﺪاي ﺑﻮق ﺗﻠﻔﻦ‬

‫‪140‬‬

‫ﻫﻔﺘﻪ دوم‬

‫‪205‬‬

‫ﻧﻈﺎم‬

‫‪144‬‬

‫ﭘﺎﯾﮕﺎهﻫﺎي ﺧﺎﻟﯽ از ﻧﯿﺮو‬

‫‪207‬‬

‫ﺣﺎﻻ ﯾﮏﮐﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯿﻢ‬

‫‪145‬‬

‫ﯾﮏ ذره ﻧﻮر‬

‫‪211‬‬

‫درﺧﺖ ﺗﻪ ﮐﻮﭼﻪ‬

‫‪134‬‬

‫‪146‬‬

‫آﺧﺮ ﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﺗﺮسوﻟﺮز ﺟﻠﻮ رﻓﺖ‪...‬‬

‫‪212‬‬

‫روز ﺳﻮم ﯾﺎ ﭼﻬﺎرم…‬

‫‪148‬‬

‫ﺧﺮدهﻫﺎي ﻧﺎن‬

‫‪215‬‬

‫زﻣﯿﻦﻫﺎﯾﻤﺎن‬

‫‪150‬‬

‫ﻇﺮفﻫﺎي ﺷﯿﺸﻪاي‬

‫‪216‬‬

‫اداﻣﻪ ﻫﻤﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ‬

‫‪152‬‬

‫ﻗﻮﻃﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﺴﺮو‬

‫‪220‬‬

‫ﻣﻮاﻇﺐﺷﺎن ﻫﺴﺘﯽ؟ ﻣﻦ ﺑﺮوم؟‬

‫‪153‬‬

‫ﺑﺒﺮي ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪ‬

‫‪223‬‬

‫ﺑﺪون اﺳﻢ و ﻋﻨﻮان‬

‫‪155‬‬

‫ﻏﻮلﻫﺎي ﭘﺸﺖ ﮐﻮه‬

‫‪224‬‬

‫ﺗﻮي ﺻﻒ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﯾﻢ و…‬

‫‪156‬‬

‫درﺧﺖ ﺳﺒﺰ وﺳﻂ ﺑﯿﺎﺑﺎن‬

‫‪229‬‬

‫درسﻫﺎﯾﯽ درﺑﺎره ﺧﻮدﮐﺸﯽ‬

‫‪162‬‬

‫ﻟﺒﺎس ﻗﺮﻣﺰ‬

‫‪230‬‬

‫داﺳﺘﺎن ﻣﺮدي ﮐﻪ زن ﻧﺪاﺷﺖ‬

‫‪163‬‬

‫ﺷﻬﺮي ﮐﻪ ﺗﻮﯾﺶ ﻣﺮده ﺑﻮدﯾﻢ‬

‫‪233‬‬

‫ﻟﻐﻮ دﺳﺘﻮر‬

‫‪166‬‬

‫آب ﻧﺒﻮد‬

‫‪234‬‬

‫دو ﻃﺮف ﻣﯿﻠﻪﻫﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﯾﻢ و…‬

‫‪168‬‬

‫ﻣﻠﺦﻫﺎ‬

‫‪235‬‬

‫ﺑﺎر آﺧﺮ را ﻫﻨﻮز ﺧﻮب ﯾﺎدش ﺑﻮد‬

‫‪169‬‬

‫ﺗﻪ اﺳﺘﮑﺎن آﺧﺮ‬

‫‪237‬‬

‫ﭼﯿﺰي ﻧﺸﺪه ﮐﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﯿﻢ‬

‫‪171‬‬

‫دﺧﺘﺮ ﺗﻮي ﮐﻮﭼﻪ‬

‫‪240‬‬

‫ﮐﯽ ﻣﯽرﺳﯽ؟‬

‫‪172‬‬

‫روي ﺻﻨﺪﻟﯽﻫﺎي ﺑﯿﺮون ﮐﺎﻓﻪ‬

‫‪245‬‬

‫آب ﺑﺮاي ﺷﺴﺘﻦ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ‬

‫‪176‬‬

‫ﯾﮑﯽ از ﻣﺎ‬

‫‪246‬‬

‫رﯾﻪﻫﺎي ﺳﻮﺧﺘﻪ‬

‫‪178‬‬

‫ﻫﺮﭼﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدي ﻣﺎل ﺧﻮدت‬

‫‪248‬‬

‫ﺧﻂ ﺧﻮﻧﯽ ﮐﻪ از روي ﺧﯿﺎﺑﺎن‪...‬‬

‫‪180‬‬

‫ﯾﮏ ﮔﻠﻪ ﺳﮓ‬

‫‪249‬‬

‫ﺑﺰرگﺗﺮﯾﻦ درﺧﺖ ﺳﯿﺐ دﻧﯿﺎ‬

‫‪181‬‬

‫ﺗﺮس از ارﺗﻔﺎع‬

‫‪185‬‬

‫ﺑﺎﻏﭽﻪ‬

‫‪186‬‬

‫ﺑﺮاي اﯾﻦﮐﻪ ﻣﺎل ﻣﻦ ﺑﺸﻮي…‬

‫‪187‬‬

‫درﺑﺎره ﯾﮏ روز ﺗﮑﺮاري‬

‫‪...‬‬
‫ﺑﺮاي اﯾﻦﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ آﺧﺮش ﻫﻢ ﺧﺒﺮي ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ زﯾﺎد وﻗﺖ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را‬
‫ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪.‬‬

‫‪7‬‬

‫اﻧﺠﺎموﻇﯿﻔﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻧﺠﺎموﻇﯿﻔﻪ‬
‫ﺧﺒﺮدار ﮐﻨﺎر ﺗﺨﺘﺶ اﯾﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺗﻤﺎم ﺧﯿﺎﺑﺎنﻫﺎي اﻃﺮاف ﭘﺮ از ﺟﻤﻌﯿﺖ اﺳﺖ‪،‬‬
‫ﻫﻤﻪ دارﻧﺪ ﺑﺮايﺗﺎن دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺸﻮﯾﺪ‪«.‬‬

‫ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬آنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ زودﺗﺮ ﺑﻤﯿﺮم ﭼﻪ؟«‬

‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻧﮕﺮان آنﻫﺎ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ﻗﺮﺑﺎن‪ ،‬اﺟﺎزه ﻧﻤﯽدﻫﯿﻢ ﻫﺴﺘﻪاي ﺷﮑﻞ ﺑﮕﯿﺮد‪«.‬‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﭼﯽ؟«‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺧﯿﻠﯽوﻗﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﮕﺮان آنﻫﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ‪«.‬‬

‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎ ﭼﻘﺪر اﺳﺖ؟«‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻫﻤﺎنﭼﯿﺰي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮآورد ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬ﻓﻘﻂ اﮔﺮ زﯾﺎد ﻃﻮل ﺑﮑﺸﺪ‬

‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻤﻪ اﯾﻦ آدمﻫﺎ را ﻧﮕﻪ دارﯾﻢ‪«.‬‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﺎدرم ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ؟«‬

‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻫﻤﻪ آنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽآﻣﺪﻧﺪ‪ ،‬آﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﺑﻪ‬

‫ﺧﺎﻃﺮ دارﯾﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ‪ ،‬آنﻣﻮﻗﻊ زﯾﺎد ﺑﻪﻫﻮش ﻧﺒﻮدﯾﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﯿﺪ ﺑﺮوم اﺳﻢﻫﺎﯾﺸﺎن را‬
‫ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﺑﯿﺎورم‪«.‬‬
‫‪9‬‬

‫ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي ﮐﻪ ﺑﺮآن ﻧﺸﺴﺘﻪاﯾﻢ‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ؟«‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﺎدرﺗﺎن ﻗﺮﺑﺎن؟«‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﻠﻪ ﻣﺎدرم‪«.‬‬

‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻧﻪ ﻗﺮﺑﺎن‪ ،‬زﯾﺎد ﻫﻢ اﺻﺮار ﮐﺮدﯾﻢ‪ ،‬وﻟﯽ ﻓﺎﯾﺪهاي ﻧﺪاﺷﺖ‪«.‬‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺗﻮ ﺧﻮدت ﭼﯽ؟«‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﻦ ﭼﯽ ﻗﺮﺑﺎن؟«‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺗﻮ اﻻن ﺑﺮاي ﭼﯽ آﻣﺪهاي اﯾﻦﺟﺎ؟«‬

‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻗﺮﺑﺎن ﻣﻦ آﻣﺪهام ﺑﻪﺗﺎن ﮔﺰارش ﺑﺪﻫﻢ‪«.‬‬

‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻫﻤﻪ اﯾﻦﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯽ‪ ،‬ﻣﻦ از ﻗﺒﻞ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ‪ .‬ﺗﻮ اﻻن اﯾﻦﺟﺎ ﭼﻪ ﮐﺎر‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯽ؟«‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻗﺮﺑﺎن؟«‬

‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻮ ﻫﻢ اﻻن ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ اﯾﻦﺟﺎ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﭙﺮﺳﯽ ﺣﺎﻟﻢ ﭼﻄﻮر‬

‫اﺳﺖ؟«‬
‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻗﺮﺑﺎن ﻣﻦ دﻗﯿﻘﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن ﻧﻤﯽﺷﻮم‪ ،‬وﻟﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ‬

‫درﺑﺎره زﻧﯽ ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ زﻧﮓ زد ﺗﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ‪" :‬ﭼﻘﺪر اﺣﻤﻖ ﺑﻮده ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺮدن‬

‫ﻣﺮغِﻋﺸﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺧﺮﯾﺪه ﺑﻮدﯾﻢ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺪتﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮده و ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ‬
‫ﺟﻠﻮي ﮔﺮﯾﻪاش را ﺑﮕﯿﺮد"‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ درﺳﺖ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ‪.‬‬
‫ﮔﺮﯾﻪام ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ دﻣﺎﻏﻢ را ﺑﺎﻻ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪم‪.‬‬

‫ﻫﯿﭻوﻗﺖ در اﻧﺠﺎم وﻇﺎﯾﻔﻢ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ‪«.‬‬

‫‪10‬‬

‫‪11‬‬

‫ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي ﮐﻪ ﺑﺮآن ﻧﺸﺴﺘﻪاﯾﻢ‬
‫ﻣﺮد ﺑﻪ ﺧﻮدش ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪» :‬ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮده‪ ،‬ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ‪«.‬‬

‫ﺻﺪﻫﺰار ﺗﺎ ﻣﻮش ﺟﺎي آﺑﯽ ﮐﻪ رﻓﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ و رويﻫﻢ رويﻫﻢ‬

‫راهرﻓﺘﻦﺷﺎن‪ ،‬ﺻﺪاي ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﯾﯿﻦ رﻓﺘﻦ آب ﯾﮏ رودﺧﺎﻧﻪ را دارد‪.‬‬

‫ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ را ﻣﯽﺑﻨﺪد و ﺑﺎز ﻣﯽﮐﻨﺪ و دوﺑﺎره آب رودﺧﺎﻧﻪاي را ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ‬

‫رود ﮐﺜﯿﻒ ﻧﻮازﻧﺪه‬
‫ﻣﺮد روي ﯾﮏ ﺗﮑﻪﺳﻨﮓ ﺑﺰرگ ﮐﻨﺎر ﯾﮏ رودﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ‪.‬‬
‫آب رودﺧﺎﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮگﻫﺎي زرد را ﻣﯽﺑﺮد و ﺷﺎﺧﻪﻫﺎي ﺷﮑﺴﺘﻪ و‬

‫ﻧﺨﺎﻟﻪﻫﺎ و ﻓﺎﺿﻼب ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪﻫﺎي ﺳﺮ راﻫﺶ را‪.‬‬

‫ﻣﺮد ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪» :‬اﮔﺮ آب ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮﮔﺮدد‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮده‪ ،‬ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ‪«.‬‬

‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻓﯿﻠﺘﺮ ﺳﯿﮕﺎر و ﺑﺮگﻫﺎي زرد و ﺷﺎﺧﻪﻫﺎي ﺷﮑﺴﺘﻪ را ﻣﯽﺑﺮد و ﻣﺎﻫﯽﻫﺎي‬
‫ﻣﺮده ﺑﺰرﮔﯽ را ﮐﻪ از ﺷﮑﻢﻫﺎي زﺧﻤﯽ و ﭘﺎرهﺷﺎن‪ ،‬ﺗﺨﻢﻫﺎي ﮐﻮﭼﮏ ﻗﺮﻣﺰي‬
‫ﺑﯿﺮون ﻣﯽرﯾﺰد‪.‬‬

‫ﺧﻮب ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻮي ﺷﻠﻮﻏﯽ ﻻﺷﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ آب ﻣﯽروﻧﺪ‪ ،‬ﯾﮏ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺧﻮدش را ﮐﻪ ﺗﻮي آب ﻣﯽاﻧﺪازد‪ ،‬ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ دارد ﺑﻪ ﺳﺒﮑﯽ ﯾﮏ ﺣﺸﺮه‬
‫ﺑﺎﻫﺎش ﻣﯽرود‪.‬‬
‫ﺑﺎ آﺑﯽ ﮐﻪ اﮔﺮ ﯾﮏروز ﺑﺮﮔﺮدد ﻫﻢ‪ ،‬او را ﺑﺎ ﺧﻮدش ﺑﺮﻧﻤﯽﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬

‫آب ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد و ﺳﺮﺑﺎﻻ ﻣﯽآﯾﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺟﺎي آن ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮده‪ ،‬ﭘﺮﻧﺪهﻫﺎي‬
‫ﻣﺮدهاي را ﺑﺮﻣﯽﮔﺮداﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮن و ﻗﯿﺮ ﺑﺎلﻫﺎﯾﺸﺎن را ﺑﻪ ﻫﻢ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪه و ﻣﺎﻫﯽﻫﺎي‬

‫ﺳﯿﺎه و ﻗﺮﻣﺰي را ﮐﻪ از آب ﺑﯿﺮون ﻣﯽﭘﺮﻧﺪ و ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﻪ ﺳﻨﮓﻫﺎي ﮐﻨﺎر‬
‫رودﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽﮐﻮﺑﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺮد ﺳﺮش را ﺗﮑﺎن ﻣﯽدﻫﺪ و دوﺑﺎره ﺑﻪ آب ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫آب دارد ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮگﻫﺎي زرد را ﻣﯽﺑﺮد و ﺑﭽﻪﻣﺎﻫﯽﻫﺎي ﻧﯿﻤﻪﺟﺎﻧﯽ را ﮐﻪ‬

‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﻪ زﯾﺮ آب ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ‪.‬‬

‫‪12‬‬

‫‪13‬‬

‫ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي ﮐﻪ ﺑﺮآن ﻧﺸﺴﺘﻪاﯾﻢ‬

‫ﺗﻮي ﺗﻤﺎم آن ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽرﻓﺘﻢ و ﺑﺮﻣﯽﮔﺸﺘﻢ و ﭼﺎي و ﻣﯿﻮه‬

‫ﻣﯽآوردم و ﻇﺮف و ﻟﯿﻮان ﺑﺮﻣﯽﮔﺮداﻧﻢ‪ ،‬ﯾﮏذره ﻫﻢ از ﺟﺎﯾﺶ ﺗﮑﺎن ﻧﺨﻮرده ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻪ‬

‫ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯽﮐﺮد و ﻧﻪ ﻧﺰدﯾﮑﻢ ﻣﯽﺷﺪ و ﻧﻪ ﭼﯿﺰي ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ و ﻧﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﻣﯽزد‪.‬‬
‫ﻫﻤﺎنﺟﺎ روي ﻣﺒﻞ‪ ،‬ﻗﻮز ﮐﺮده ﺑﻮد و اﻧﮕﺸﺖﻫﺎي دراز و ﻻﻏﺮش را ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ‬

‫ﺟﻬﺶ ژﻧﺘﯿﮑﯽ‬
‫ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﻻﻏﺮ و ﮐﻮﺗﺎه و ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﮔﺮدن دراز و ﭼﺎﻧﻪ ﺑﺰرﮔﯽ داﺷﺖ‪ .‬ﭼﺸﻢﻫﺎي‬

‫ﺑﯿﺮونزدهاش از ﻫﻤﻪﭼﯿﺰش رﻗﺖاﻧﮕﯿﺰﺗﺮ و ﻏﺮﯾﺐﺗﺮ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ آن ﻣﻮﺟﻮد ﻋﺠﯿﺐ و آدمﻧﻤﺎ زﯾﺎد ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ‪.‬‬
‫ﻫﻨﻮز ﭼﯿﺰي را ﮐﻪ ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﺮدم‪.‬‬

‫زن و ﺷﻮﻫﺮ‪ ،‬از دوﺳﺖﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽام ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽوﻗﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢﺷﺎن‪،‬‬

‫ﭼﻄﻮر اﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮد ﻋﺠﯿﺐ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﭽﻪ آنﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ؟‬

‫آﻧﻘﺪر ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺣﻮاﺳﻢ ﻧﺒﻮد ﺑﺎﯾﺪ از ﺟﻠﻮي در ﮐﻨﺎر ﺑﺮوم ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ‬

‫ﺗﻮي ﺧﺎﻧﻪ‪ .‬ﺗﺎ اﯾﻦﮐﻪ آﺧﺮ ﻣﺮد ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪ ﺑﮕﻮﯾﺪ‪» :‬داﺳﺘﺎن ﭼﯽ اﺳﺖ؟ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯽ‬

‫روي ﮐﻠﯿﺪﻫﺎي دﺳﺘﮕﺎه ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ دو ﺗﺎ دﺳﺘﺶ ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﻮد‪ ،‬اﯾﻦﻃﺮف و آنﻃﺮف‬
‫ﻣﯽﭼﺮﺧﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﯿﺪم دارد ﭼﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﺮﺳﻢ رﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮد و اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺘﻢ ﮐﻪ‬
‫ﻣﻦ را ﻧﺪﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻫﺮ ﮐﺎري ﮐﻪ دارد ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻻاﻗﻞ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﺎري ﻧﺪارد‪.‬‬
‫ﺗﺎ ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪاي ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺎنﻫﺎﯾﻢ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ از ﺟﺎﯾﺸﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻨﺘﻈﺮ‬

‫ﺑﻮدم ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﮐﺮدهاﻧﺪ و آن ﻣﻮﺟﻮد‪ ،‬ﺑﭽﻪ ﻃﺒﯿﻌﯽ آنﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ و ﺧﺮوﺟﯽ‬
‫ﯾﮏ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه ﻏﯿﺮﻣﺠﺎز‪ ،‬ﯾﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻢ‪ ،‬ﻧﺘﯿﺠﻪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ آﻣﭙﻮل اﺷﺘﺒﺎه اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻣﺎ ﺟﺎي آن‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﻦ را ﺑﺒﻮﺳﺪ و ازم ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫دﺳﺖ و ﭘﺎﯾﻢ ﺷﺮوع ﮐﺮده ﺑﻮد ﺑﻪ ﻟﺮزﯾﺪن‪.‬‬

‫ﺑﭽﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﻗﺮﻣﺰش را از روي دﺳﺘﮕﺎه ﻋﺠﯿﺐوﻏﺮﯾﺒﺶ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻮد و ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ‬

‫داﺷﺖ ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮد‪.‬‬

‫راهﻣﺎن ﺑﺪﻫﯽ؟«‬

‫ﺑﭽﻪ دو ﺳﻪ ﺳﺎل ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﻔﺖﻫﺸﺖﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ‪ .‬ﮔﻮشﻫﺎي‬
‫ﮐﻮﭼﮏ و دﻫﺎن ﺑﺰرﮔﯽ داﺷﺖ و ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻢزﻣﺎن ﺑﺎ ﭼﺸﻢ‬
‫راﺳﺘﺶ ﯾﮏﺟﺎ را ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﭼﭙﺶ ﺟﺎي دﯾﮕﺮي را‪.‬‬
‫‪14‬‬

‫‪15‬‬

‫ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي ﮐﻪ ﺑﺮآن ﻧﺸﺴﺘﻪاﯾﻢ‬
‫ﺳﺮ ﮐﻮﭼﻪ از ﯾﮏ ﻣﻐﺎزه ﯾﮏ ﺗﻮپ ﺧﺮﯾﺪ و داد دﺳﺖ ﺑﭽﻪﻫﺎ و ﺑﻪﺷﺎن ﮔﻔﺖ‪» :‬اﯾﻦ‬

‫ﻫﻢ ﺗﻮپﺗﺎن‪«.‬‬

‫ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺑﻐﺾ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺟﻮاب دادﻧﺪ‪» :‬اﯾﻦ ﺗﻮپ ﺑﻪ درد ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮرد‪«.‬‬

‫از آنﻃﺮف‪ ،‬ﯾﮏ ﻣﺮد از وﺳﻂ ﮐﻮﭼﻪ‪ ،‬ﭼﺎﻗﻮ ﺑﻪ دﺳﺖ‪ ،‬از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮون آﻣﺪه ﺑﻮد و‬

‫ﺗﻮپ‬

‫داﺷﺖ ﺑﻪ ﻃﺮف آنﻫﺎ ﻣﯽآﻣﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﯾﮏ ﻣﺮد ﻏﺮﯾﺒﻪ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ دوﺗﺎ ﺑﭽﻪ ﭘﻨﺞﺷﺶﺳﺎﻟﻪ را ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮدش ﺑﺒﺮد ﺳﺮ ﮐﻮﭼﻪ‪.‬‬

‫ﻣﺮد‪ ،‬ﺗﻮپ دو ﺗﺎ ﭘﺴﺮﺑﭽﻪاي را ﮐﻪ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎﻫﺎش ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺷﻮت ﮐﺮد و‬

‫ﺗﻮپ رﻓﺖ و اﻓﺘﺎد ﺗﻮي ﺣﯿﺎط ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ‪.‬‬

‫ﺑﭽﻪﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻐﺾ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺮد دﺳﺘﭙﺎﭼﻪ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﭼﯿﺰي ﻧﺸﺪه ﮐﻪ‪ ،‬ﺑﺮوﯾﺪ زﻧﮓ‬

‫ﺧﺎﻧﻪﺷﺎن را ﺑﺰﻧﯿﺪ ﺗﺎ ﺗﻮپﺗﺎن را ﺑﻪﺗﺎن ﺑﺪﻫﻨﺪ‪«.‬‬
‫ﺑﭽﻪﻫﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪» :‬ﮐﺴﯽ ﺗﻮي آن ﺧﺎﻧﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‪«.‬‬

‫ﻣﺮد ﮔﻔﺖ‪» :‬اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد‪ ،‬ﺧﻮدم ﻣﯽروم ﺑﺮايﺗﺎن ﻣﯽآورم‪«.‬‬

‫و رﻓﺖ زﻧﮓ در ﺧﺎﻧﻪ را زد‪ .‬ﺑﭽﻪﻫﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪» :‬ﺑﻪت ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﻢ ﮐﺴﯽ آنﺟﺎ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬زﻧﮓ ﻣﯽزﻧﯽ؟«‬

‫ﻣﺮد ﺑﻪ زﺣﻤﺖ از دﯾﻮار ﺑﺎﻻ رﻓﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﻫﻤﯿﻦﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻻي دﯾﻮار رﺳﯿﺪ‪ ،‬دﯾﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ‬
‫ﺳﮓ ﺑﺰرگ ﻫﻢ دارد از آن ﻃﺮف دﯾﻮار ﺑﺎﻻ ﻣﯽآﯾﺪ ﺗﺎ او را ﺑﮕﯿﺮد و دﻧﺪانﻫﺎﯾﺶ را‬
‫ﺗﻮي ﮔﺮدن او ﻓﺮو ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ او را ﺗﮑﻪﺗﮑﻪ ﮐﻨﺪ و ﺑﺨﻮرد‪.‬‬
‫زود از دﯾﻮار ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭘﺮﯾﺪ‪.‬‬

‫ﺑﭽﻪﻫﺎ ﮐﻪ دﯾﺪﻧﺪ دﯾﮕﺮ ﺗﻮﭘﯽ ﺑﺮاي ﺑﺎزيﮐﺮدن ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺪرﺷﺎن را ﺻﺪا زدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺮد دﺳﺘﭙﺎﭼﻪ ﺷﺪ و ﺑﻪﺷﺎن ﮔﻔﺖ‪» :‬ﭼﯿﺰي ﻧﺸﺪه ﮐﻪ‪ ،‬ﺑﺮوﯾﻢ ﯾﮑﯽ ﺑﺮايﺗﺎن ﺑﺨﺮم‪«.‬‬

‫‪16‬‬

‫‪17‬‬